Een ontdekkingstocht langs de ambachten van de Franse kust

Ook als Scarlette Lecorre niet aan het varen is met haar boot waarmee ze op ambachtelijke wijze vis vangt, is ze altijd met de zee bezig. Niet alleen is ze een van de eerste vrouwelijke zeevissers van Frankrijk - ze leerde het vak van haar vader, die ook zeewier viste - maar ook kweekt en plukt ze al 30 jaar algen op het intergetijdengebied van de stranden bij Le Guilvinec, in de Finistère. Overtuigd van de heilzame werking van de Atlantische Oceaan bedenkt ze in de keuken allerlei nieuwe smaakcombinaties op basis van de zee als bron van voeding en energie, zoals zeeduivellever met wakame, tartaartjes van algen en zelfs een verbluffende karamel van gezouten boter met algen.

Ontdek L'Alguerie, het atelier van Scarlette Lecorre

De flobart is een traditionele vissersboot die speciaal is ontworpen voor ondiep water. Om hier meer over te weten zetten we koers naar de Opaalkust, waar een onorthodoxe scheepstimmerman zijn werkplaats heeft. In Ambleteuse, in het hart van de Grand Site de France des Deux Caps, maakt de 24-jarige Thomas Liénard met behulp van traditionele technieken gloednieuwe boten van dit type. Deze kleinzoon van een schrijnwerker, die gek is van alles wat met hout, modelbouw en erfgoed te maken heeft, begon al met het bouwen van zijn eigen flobart van 4 bij 2 m toen hij 16 was. Als voorbeeld gebruikte hij oude ansichtkaarten waarop deze boten langs de Opaalkust varen, en op zijn 22ste was zijn eerste boot klaar!

Lees meer over het Atelier du Flobart, aan de Opaalkust

Zijn zeezout staat tot aan La Rochelle op tafel bij de beste restaurants aan de Atlantische kust. Maar het kwam door de noodzaak om nieuwe manieren voor onze wereldwijde voedselvoorziening te bedenken, dat Cédric Fortunier in het nieuwe millennium algen begon te kweken in de kaarsrechte zoutpannen van het Île de Ré. Met zijn bedrijf Rivasaline vertaalt hij de eeuwenoude kennis van de zoutzieders naar een nieuw beroep en hij noemt zichzelf ‘zeetuinder’. Naast zeesla, een groene alg die rijk is aan eiwitten, verbouwt en bewerkt hij andere onbekende planten langs de Atlantische kust: zeekraal om in mosterd te verwerken en ‘maceron’, een vergeten groente waarvan de zaden aan peperkorrels doen denken. Misschien kom je ze wel tegen op je wandeling langs de kust!

Rivasaline, het zout van Île de Ré Toeristische tips voor de Charente

Al ruim 20 jaar leeft Pascal Périchot op het ritme van het tij. Hij teelt namelijk venusschelpen op de Chausey-eilanden voor de kust van Granville, in Normandië. Deze archipel van 365 eilandjes (bij eb) kent de grootste getijdenverschillen van Europa: tot wel 14 meter! Het zilte water hier is bij uitstek geschikt voor het kweken van venusschelpen, dat in 1989 van start ging. Zaaien, beschermen en oogsten vereisen veel vakkennis. Nadat Pascal eerst als visser op een boot had gewerkt om wulken te vangen en daarna op een trawler, vond deze zeerot het tijd om een nieuwe koers te varen. En die leidde hem naar Chausey, een uniek experiment!

Ontdek Granville, in Normandië

Toen Emmanuel Laurin zich in Marseille vestigde, ontdekte hij de prachtige kuststreek van de Provence, zoals het Parc National des Calanques. Maar helaas werd hij ook geconfronteerd met de vervuiling van de Middellandse Zee. Dat bracht deze dertiger ertoe om te gaan zwemmen met een opblaasbare tas waarin hij zoveel mogelijk plastic verzamelde. Om de mensen bewust te maken van het probleem, zwom hij in 2017 120 km langs de kust tussen Nice en Montpellier, waarbij hij maar liefst 100 kg afval uit het water viste. Nu maakt hij met zijn merk Sauvage Méditerranée, dat lokaliteit en solidariteit voorstaat, 100% gerecyclede producten van zwerfvuil uit de zee en van het strand, zoals visnetten, glas, plastic en hout. Elk jaar belandt meer dan een ton afval in zijn atelier in Aix-en-Provence om tot sieraden te worden bewerkt. Zo levert hij een unieke bijdrage om te zorgen dat de Middellandse Zee een parel van natuurschoon blijft!

Sauvage Méditerranée Séjourner en Provence

Een brug slaan tussen wijnbouw, bij uitstek een aardse bezigheid, en de Atlantische Oceaan: dat was de uitdaging die Emmanuel Poirmeur aanging. Deze oprichter van Egiategia verkreeg in 2007 het eerste octrooi op onderzeese vinificatie. Zijn wijnkelder is op zijn zachtst gezegd ongewoon te noemen: de vaten liggen 15 m onder de zeespiegel in de Baai van Saint-Jean-de-Luz, waar het druivensap door toegevoegde suiker en gist een tweede fermentatie ondergaat. Door de deinende golven wordt de droesem zachtjes heen en weer geschud. Zo krijgt de wijn die 100% in de oceaan of deels op het land en deels in het water is gerijpt, unieke aroma’s. Als je op het wandelpad langs de Baskische kust hier een pauze inlast, kan je dat zelf proeven, met bovendien een schitterend uitzicht op de baai!

Bezoek het Domaine Egiategia in Saint-Jean-de-Luz Plan je vakantie in Frans Baskenland

Bij deze familie, die Tarbouriech-oesters kweekt, zijn ze van alle markten thuis! Midden op de 750 ha van deze oesterkwekerij in het meer van Thau, bij Sète, in de Languedoc, wordt dit kostbare schelpdier voor allerlei doeleinden geteeld: als onderdeel van zeevruchtenschotels in restaurants, als decoratie in gastenkamers en huisjes en zelfs voor schoonheidsproducten. En de hele familie is betrokken bij de activiteiten van dit unieke bedrijf dat duurzaamheid als kernwaarde heeft. Zo wordt met behulp van zonne-energie het verschijnsel van de getijden nagebootst, wat een uitzonderlijk vlezige oester oplevert. Daarnaast is hier de grondslag gelegd voor ostreotherapie, wellnessbehandelingen op basis van de heilzame eigenschappen van oesters. Logisch dat ze zich ‘creatieve oesterkwekers’ noemen!

Domaine Tarbouriech Ontdek het meer van Thau, aan de Côte du Midi in Occitanië