De wens van Erik Barray: een band tot stand brengen tussen de mens en de natuur. Zijn manier om dat te bereiken? Vlechtwerken en artistieke projecten die de stad sieren. Zijn voorkeur gaat nog altijd uit naar wilgentenen... jonge scheuten die soepel zijn en flexibel, zoals hij zelf!
Een jeugd dicht bij de natuur
Erik Barray wordt geboren in Perthes in de Champagne, en brengt zijn jeugd aan de rand van het water door. “Mijn ouders waren sluiswachter. Ik reisde zonder me te verplaatsen, mijn jeugd was een denkbeeldige reis!” Hij wordt omringd door het mooiste speelterrein dat je kunt bedenken, en ontdekt en verovert deze natuur al snel, hij vlecht, maakt hutten.
En dan is er het Canal de la de Marne tot de Saône, met als eindbestemming Lyon, de stad die Erik Barray in zijn hart sluit en waar hij besluit te blijven. Hij volgt vastberaden een opleiding tot mandvlechter en vindt werk in het vlechten van broodmanden, fruitmanden... De omslag die hem tot ‘vlechtkunstenaar’ maakt, komt waarschijnlijk voort uit zijn ontmoeting met de LVMH-groep in 1993: “Zij vertrouwden mij de inrichting van 150 etalages over de hele wereld toe. Zo heb ik geleerd planmatig te werken!”
Er volgt een lange periode van reizen en ontdekken die een aanvulling vormt op zijn introductie in de kunsten en die zijn palet verrijkt. Erik Barray reist van Madagaskar tot de Seychellen, van Beiroet naar Arizona en komt in aanraking met lokale technieken, laat zich doordringen door de cultuur en geschiedenis en maakt zich zo een nieuw artistiek vocabulaire eigen, dat in relatie staat tot zijn omgeving. “Ik heb altijd willen reizen, zo ver weg als mogelijk. Van elke reis leer je en ik hou ervan mensen te ontmoeten!”
Hij past zich aan zijn omgeving aan en maakt bijvoorbeeld landschapstaferelen met kaarsen in het naoorlogse Beiroet, leert cactusvlechten in Arizona en richt een vlechthuis op het eiland Réunion op. Hij vestigt zich uiteindelijk in Lyon. Door zijn eindeloze nieuwsgierigheid ontdekt hij tuinen, neemt deel aan mooie artistieke projecten, werkt samen met architecten en kunstenaars en neemt deel aan het Fête des Lumières van Lyon...
Het Fête des Lumières, een droom die uitkomt
In 2007 nemen Erik Barray en de kunstenaars waarmee hij samenwerkt voor de eerste keer deel aan het Fête des Lumières van Lyon. “Het is mijn stad, ik was echt heel trots!” Het jaarlijkse evenement werd voor het eerst gevierd in 1999 en doet een oude traditie uit de 19e eeuw herleven: de kerkautoriteiten hadden een wedstrijd georganiseerd voor het maken van een beeld op de top van de heuvel van Fourvière. Door het slechte weer werd de inauguratie uitgesteld tot het donker was en de inwoners van Lyon zetten kaarsen voor hun raam om hun stad te verlichten.
Het huidige feest telt meer dan 180 kunstenaars die op 80 locaties werken. Tien jaar geleden presenteerde Erik Barray zijn Cocons-Tiges in de Jardins des plantes, een soort reusachtige, zeer poëtische bloemen die de wandelaar vergezellen. In 2013 komt hij terug met zijn van wilgentenen gevlochten Nid’lum, die tussen de bomen worden opgehangen en waarvan de holte subtiel verlicht is. “Het idee was om licht te brengen midden in de winter.”
Het jaar erna wordt de poëtische wandeling voortgezet met de Lumi Lierre, langs de oever van de Rhône, een soort plantaardige lianen. Met bloemen bovenaan die de wandelaar over 1,5 kilometer begeleiden. “Ik wilde de bomen weer een plaats geven! Niemand kijkt er meer naar, iedereen is er zo aan gewend. En toch zijn ze essentieel, het is onze zuurstof en deze natuur staat aan de wieg van de kunst!”
Voor zijn project van 2016 brengt de kunstenaar het bos naar het Louis Pradel plein. “Van het gekapte hout hebben we een bos gecreëerd met houten knikkers die in de wind zullen trillen en bewegen.” Voor de eerste keer heeft Erik Barray zijn creatie gecombineerd met geluid, in samenwerking met Les Pilons, een geluidsstudio uit Lyon. “Het licht en het geluid veranderen steeds en roepen de wisseling van de seizoenen op!
Lyon, mijn stad
Een geur? “Die van briochebrood bij mijn slager”
Een geluid? “Het water dat onder de bruggen doorstroomt”
Een smaak? “Die van chocolade”
Een stadsgezicht? “De kaden van de Saône”
Tips:
- Een gastronomisch restaurant? “Le canut et les gônes in La Croix Rousse” - 29 rue de Belfort,69004 Lyon
- Een bistro? “Cantabria vaise” - 32 rue du Bourbonnais,69009 Lyon
- Voor een drankje? “Le Wallace” - 2 rue Octavio Mey,69005 Lyon
- Een culturele tip? “La Fondation Bullukian Bellecour” - 26 place Bellecour,69002 Lyon
- Een plek om bij te komen, te dromen, te wandelen? “De Monts du Lyonnais, lekker de hoogte in”
Door Julie Rovero-Carrez
