Maak kennis met de hedendaagse glas-in-loodkunst in de Champagne

Volgens de definitie van Jean Lafond is een glas-in-loodraam een decoratieve compositie die door de doorschijnendheid van het materiaal effect sorteert (...) en waarvan het hoofdbestanddeel tot op heden nog steeds bestaat uit glas. Deze definitie is ruim genoeg om van toepassing te zijn op zowel de vroegmiddeleeuwse als de hedendaagse glas-in-loodramen. Glas-in-lood betreft ook vaak een assemblage van glas, smeedwerk en soms lood. En dan is er ook nog de definitie van Vitellion, een middeleeuwse monnik uit Germanië die zei: “Het glas-in-loodraam is het medium dat fysiek licht verandert in goddelijk licht.” Ik vind dat een mooie omschrijving.

Beide vullen elkaar aan. Wanneer je een glas-in-loodraam restaureert sta je volledig in dienst van het antieke kunstwerk. Je moet het zijn zichtbaarheid teruggeven zonder de authenticiteit aan te tasten. Het is een kalm, meditatief gebeuren. Zelf iets creëren is veel stressvoller. Je neemt risico’s. Het antieke glas-in-loodraam is een grote inspiratiebron voor mijn creaties, waarbij ik me baseer op de oude iconografie en technieken, maar dan volledig herzien. Het antieke glas-in-lood is een van mijn creatieve drijfveren.

Ik weet eigenlijk niet of er wel een verschil is. De oude technieken staan in dienst van mijn artistieke ontwerpen. Deze hele cultuur van vroeger wordt gebruikt in de hedendaagse kunst en architectuur, waardoor men de dingen anders ziet en benadert.

Een van de valkuilen van de hedendaagse glas-in-loodcreatie is om te proberen een zekere regelmatige ondoorzichtigheid van het 'doek' te vinden en de transparante ondergrond te willen ontkennen, in plaats van te spelen met datgene wat de essentie van glas-in-lood is: de confrontatie aangaan met de ondoorzichtigheid, de opaalachtige weerschijn en de transparantie. Het werken met een tweezijdige transparante ondergrond kan erg destabiliserend werken. Het kan ertoe leiden, zoals in de 19de eeuw, dat de verf eropgeplakt lijkt: het is een kunstwerk op het raam en niet een glas-in-loodraam dat bij de architectuur past. Men vergeet dat het glas-in-loodraam een aanvulling behoort te zijn en dat dat nu juist de essentie ervan is. Ik interesseer me vooral voor de lichtval. Het glas-in-loodraam is niet los te zien van de architectuur en vanwege deze architecturale beperking creëren we lichte ruimtes. Als er geen dialoog is tussen het glas-in-loodraam en de architectuur, dan gaat er iets verloren.