Citytrip op de fiets: Nantes, uit eerste hand

Eeuwenlang was Nantes vooral een havenstad. Schepen, kranen, loodsen, matrozen en werkmannen bepaalden de sfeer en tekenden de horizon. Maar vanaf de jaren ’60 van de vorige eeuw kwam de klad erin. Nieuwe havens met moderne infrastructuur of goedkopere arbeiders lonkten naar de alsmaar uitdijende zeeschepen. De containerschepen werden domweg te breed om de Loire zo ver landinwaarts te bevaren. Werkloosheid en armoede tierden welig; de stad raakte ernstig in verval.

‘De werf waar ooit gigantische scheepswanden geklinknageld werden, transformeerde in een plein voor vertier en plezier.’

Zo’n tien jaar geleden kwam het keerpunt: de stad onderging een megametamorfose. De opslagloodsen maakten plaats voor moderne, luxe flats, scholen, musea en restaurants. De werf waar ooit gigantische scheepswanden geklinknageld werden, transformeerde in een plein voor vertier en plezier.

Tegenwoordig vermaken zich dagelijks duizenden mensen met een sprookjesachtige draaimolen en le Grand Élephant. Dit is een reusachtige, mechanische olifant van staal en hout die zich over het terrein voortbeweegt. Op de kade is ook een XXL-barbecue ingericht, waar iedereen gratis en voor niets zijn eigen vlees en groenten mag grillen. Veel mensen komen te voet. Wie slim is, klimt op de fiets. Het gebied is namelijk flink uitgestrekt en per fiets kun je de make-over van de haven zigzaggend en op je dooie gemak verkennen. Af en toe een terrasje pikken is van harte aanbevolen. De keuze is aanzienlijk en elke gelegenheid heeft weer zijn eigen sfeer.

De voormalige haven is maar één deel van de stad. Ook het historisch centrum ging compleet op de schop. De oude wijken vol statige panden zijn piekfijn opgeknapt en het autoverkeer werd er zoveel mogelijk uitgeknikkerd. Daarvoor in de plaats kwam een immens wandelgebied en snelle trams. Fietsers krijgen nu maximaal de ruimte dankzij vrijliggende fietspaden, stallingen en fietsverhuurbedrijven. Het is nu echt een feest om door Nantes te fietsen. Met recht wordt de stad als een heuse fietsstad aangeduid. En dat is knap gedaan want van veel Fransen houden niet van fietsen of ze zijn niet op de hoogte van het bestaan van comfortabele, lichte fietsen (Fransen rijden massaal op een fiets van Decathlon en die blinken vooral uit qua prijs).

‘Het autoverkeer werd zoveel mogelijk uit de stad geknikkerd.’

Het fijne van fietsen in Nantes is dat je de topattracties heel efficiënt aan elkaar kunt knopen. Zo fiets je van de Passage Pommeraye (uit 1843) via het kasteel van de hertogen van Bretagne en het Jules Vernes-museum naar het spiksplinternieuwe kunstmuseum. Deze laatste topattractie is alleen al om haar marmeren trappen en de kapel het entreegeld waard.

‘Op de fiets kun je de topattracties van Nantes efficiënt aan elkaar knopen.’

Wil je echt wat kilometers maken en even lekker de stad uit, dan is de Loire een uitstekende leidraad. Als je conditie en enthousiasme het toelaten, kun je de rivier volgen tot aan de monding, ruim 50 kilometer verderop. Op een steenworp afstand van Nantes, op de linkeroever, ligt Trentemoult. Een alleraardigst dorpje met smalle straatjes. Maar – belangrijker - met een aantal restaurants van naam en faam met terrassen die uitzicht op de brede rivier hebben.

Als we alles hebben gehad, rest ons nog een klimmetje tot aan La Cigale. Dit is een brasserie uit 1895, waar de art nouveau van de muren spat. Mozaïeken, spiegels en schilderingen laten ons duizelen. En dan te bedenken dat hier ooit een fastfoodrestaurant inzat en daarna het gebouw ernstig in verval raakte. La Cigale is het zoveelste bewijs van de daadkracht waarmee deze stad overeind krabbelde en er nu beter dan ooit aan toe is.