Architect Jean-Michel Wilmotte over de transformatie van luxehotel Lutetia

"Onze uitdaging was om de plek nieuw leven in te blazen met respect voor het verleden, de identiteit en het karakter (…). We ontdekten fantastische ornamenten op de ramen, daklijsten en balustrades. Heel bijzonder (…). Onder tientallen verflagen vonden we fresco’s die nog vrijwel intact waren. We hebben deze weer bovengehaald, schoongekrabd en stukje bij beetje hersteld. Alsof we een stuk historie terugvonden van het gebouw uit 1910."

"We hebben de verdeling van de ruimtes volledig opnieuw uitgedacht. Van de 230 kamers zijn er 184 overgebleven. We moesten alle kamers en suites helemaal opnieuw indelen en daarvoor hebben we alle scheidingswanden moeten verwijderen. Enkele maanden geleden waren alle verdiepingen nog compleet lege ruimtes. En dan de technologie, een ander belangrijk aspect van dit project. Alle technologie die in de kamers verwerkt is, kan worden bediend vanaf een groot dashboard erbuiten. Het hotel voldoet weer aan alle normen qua geluid, elektra en klimaatbeheersing. Met name een prettige akoestiek is essentieel. De isolatie dempt de geluiden afkomstig van de Boulevard Raspail en de binnenplaats, maar ook van de naastgelegen kamers."

"De begane grond heeft een drastische verandering ondergaan. Bij de inschrijving was ons voorstel om midden in het hotel een binnentuin aan te leggen. Lutetia was namelijk een van de weinige grands hôtels in Parijs die dit nog niet had. Om dit te realiseren hebben we besloten een van de bestaande salons te verwijderen (…). Deze tuin wordt het nieuwe kloppende hart van het hotel, met aangrenzend aan de ene kant de Salon Saint-Germain en aan de andere kant de Orangerie. De Orangerie doet dienst als ontbijtzaal of conferentieruimte, al naargelang de wensen van het hotel. Een andere ruimte die op de tuin uitkomt, is de salon-bibliothèque, een kleine leeszaal die zonder meer in de smaak gaat vallen bij boekenliefhebbers en schrijvers uit de buurt. De vroegere Salon Borghèse wordt nu de Bar (…). De Brasserie ten slotte is een andere belangrijke ruimte van het hotel. Deze zat vol beschadigingen. We hebben het dubbele plafond verwijderd en het oorspronkelijke hoge plafond van het gebouw weer hersteld. Het was een benauwde ruimte, maar straks is het weer ruimtelijk en licht."

"Net als weleer hebben we een aantal hedendaagse kunstenaars ingeschakeld. Het glazen dak van de Salon Saint-Germain is van Fabrice Hyber. De fresco die hij momenteel aanbrengt, is heel transparant en toont de architectuur door het glazen dak. We krijgen ook een origineel werk van Jean Le Gac waarin de geschiedenis van de afgelopen honderd jaar wordt verteld in een aantal fresco’s voor op de zuilen van de Brasserie."

"Wat je maar kunt bedenken, alles is maatwerk en speciaal ontworpen voor Lutetia. Van de glazen decoraties, afwerking van de vloeren, muren, deurklinken, wastafels, kranen tot aan de verlichting. Gedurende het project wilden we absoluut nergens standaard meubilair rechtstreeks uit een catalogus. Het was ontzettend spannend om een compleet nieuwe inrichting te bedenken (…). Er is een nieuwe dialoog ontstaan tussen de sporen van het gerestaureerde verleden, de nieuw aangebrachte elementen en het nieuwe meubilair dat enigszins geïnspireerd is op de jaren 1910."